به نقل از «ایسنا»

کاربرد ایزوپروپیل الکل در ضدعفونی سطوح و مقابله با ویروس کرونا

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۶۱۰۹۱

با شیوع کرونا و رشد قابل توجه تقاضا برای مواد شیمیایی پاک کننده، ایزوپروپیل الکل نیزهمچون سایر انواع الکل نظیر متانول، اتانول و... مورد توجه زیادی قرار گرفته است. ایزوپروپیل الکل (Isopropyl alcohol) مایعی بی رنگ، قابل اشتعال و با بوی قوی است که در گروه الکل های ثانویه قرار می گیرد. این الکل نخستین بار در سال ۱۹۲۰ با استفاده از هیدراسیون پروپن و برای کاربردهای اغلب نظامی تولید شد؛ اما با گذشت زمان و افزایش حجم تولید، به ویژه در اواسط دهه 90 میلادی، ایزوپروپیل الکل نقش مهمی در بین مواد ضد عفونی کننده و بسیاری از پاک کننده ها پیدا کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام نشریه جهان شیمی فیزیک، ایزوپروپیل الکل یک ماده ایزومر پروپیل الکل با خواص ضد باکتریایی است که در صابون ها و لوسیون ها به عنوان ضدعفونی کننده مورد استفاده قرار می گیرد. اگرچه مکانیسم دقیق عمل ضد عفونی کننده این ماده مشخص نیست، اما ممکن است ارگانیسم ها را با دناتوراسیون پروتئین ها و DNA، تداخل درمتابولیسم سلولی و حل کردن غشاء لیپوپروتئینی از بین ببرد.

کاربرد ایزوپروپیل الکل صنعتی

همانطور که گفته شد، ایزوپروپیل الکل (به اختصار IPA) به عنوان یک ماده شیمیایی مستقل، در ترکیب مواد ضد عفونی کننده و بسیاری از پاک کننده ها استفاده می شود. اما کاربرد این الکل تجاری، بسیار فراتر از تمیز کردن سطوح است و به عنوان یک حلال عالی برای ترکیبات غیر قطبی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

ویژگی مهم ایزوپروپیل الکل، که آن را به ویژه در صنایع الکترونیک و محصولات دیجیتالی حساس به آب، محبوب کرده است، سرعت تبخیر بالا و عدم باقی ماندن جای آن بر روی قطعات است.

به طور کلی آب، یکی از اجزای ضروری اغلب محصولات پاک کننده است، اما برخی از وسایل برقی و الکترونیکی نباید هرگز با آب تماس داشته باشند. ایزوپروپیل الکل 99٪ با سرعت باورنکردنی، تبخیر می شود و به این ترتیب هیچ اثری بر روی سطح مورد نظر باقی نمی گذارد.

تفاوت ایزوپروپیل الکل با اتانول و مقایسه آن در مقابله کرونا

ایزوپروپیل الکل دارای خواص ضد میکروبی است و می تواند بسیاری از میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها، میکروب ها و قارچ ها را از بین ببرد. این ماده یک ضدعفونی کننده مناسب برای استفاده در بیمارستان ها و مایعات ضدعفونی کننده دست قبل از جراحی و همچنین کاربردهای خانه داری است. در مقایسه با اتانول، الکل ایزوپروپیل، سریعترتبخیر می شود. مطابق با برخی از تحقیقات انجام شده، این سرعت تبخیر می تواند باعث شود که الکل ایزوپروپیل عملکرد بهتری از اتانول در تمیز کردن سطوح داشته باشد چرا که الکل اتانول برای تاثیرگذاری بهتر به دما و زمان بیشتری نیاز دارد.

سایر کاربردهای ایزوپروپیل الکل

از دیگر کاربردهای IPA در کاشت ناخن است. این الکل برای تمیز کردن ناخن ها قبل از کاشت ناخن یا مانیکور، مورد استفاده قرار می گیرد زیرا هنگامی که ناخن کاملاً تمیز است، لاک ها  و سایر ترکیبات راحت تر به ناخن می چسبند.

سنجش درصد الکل با استفاده از الکل سنج

درصد بالای ایزوپروپیل الکل، الزاما به معنای کارایی بیشتر آن در پاک کردن سطوح نیست. به عنوان مثال الکل 100% ایزوپروپیل در مقایسه با الکل 65 یا 70 به دلیل اینکه سریع تر تبخیر می شود ممکن است عملکرد ضعیف تری داشته باشد، و این بدان معناست که الکل 100% لزوماً نمی تواند همه میکروب ها و ویروس ها را قبل از تبخیر نابود کند. افزودن پراکسید هیدروژن یا آب به IPA باعث افزایش ماندگاری آن شده و کمک می کند در پاکسازی سطوح موثرتر عمل کند. البته محلول های زیر 50 درصد نیز به طور قابل توجهی کارایی خود را از دست می دهند.

با استفاده از یک الکل سنج، می توان درصد الکل موجود در تمام مخلوط های آب و الکل را اندازه گیری کرد. الکل سنج یک لوله شیشه ای تو خالی مدرج است که در ظرف مایع شناور شده و سپس متناسب با میزان الکل موجود، در مایع فرو می رود. محلی از استوانه که سطح مایع الکل سنج را لمس می کند نشان دهنده درصد الکل موجود است. به دلیل آن که چگالی الکل،  کمتر از آب است، استفاده از یک هیدرومتر که به طور خاص برای اندازه گیری محتوای الکل طراحی و کالیبره شده است به شما امکان می دهد تا میزان الکل موجود در مایع موردنظر را با دقت بیشتری اندازه گیری کنید. به همین دلیل توصیه می شود تا از الکل سنج های کالیبره شده برای سنجش درصد الکل، استفاده نمایید.

به خاطر داشته باشید

- ایزوپروپیل الکل با غلظت 99%  بسیار قابل اشتعال است. همچنین اگر در مقادیر بالا در مکانی با تهویه نامناسب استفاده شود، ممکن است باعث سرگیجه شده و برای پوست و چشم نیز تحریک کننده خواهد بود.

- بخارات این الکل، از هوا سنگین تر است و اشتعال پذیری آن در هوا ۲ تا ۱۲.۷ درصد است، بنابراین باید از منابع گرمایی و شعله های باز دور نگه داشته شود.

- این ماده باعث تحریک پوست می شود و هنگام کار کردن با آن باید از دستکش استفاده شود. استنشاق ایزوپروپیل الکل و متابولیت های آن برای انسان سمی است و بر سیستم عصبی مرکزی تاثیرگذار است.

انتهای رپرتاژ آگهی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: جهان شيمي ایزوپروپیل الکل ایزوپروپیل الکل قرار می گیرد الکل موجود پاک کننده درصد الکل الکل سنج

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۶۱۰۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای نابودی ویروس‌ها پنجره را باز کنید!

پژوهشگران می‌گویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید(CO2) به این معنی است که ویروس‌ها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده می‌کنند، بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه موثر برای کم کردن ویروس‌های معلق در هوا باشد.

به گزارش ایسنا، کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروس‌های معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست. بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروس‌های تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیش‌بینی شده بود، باشد.

به نقل از ان‌ای، با ظهور کووید-19، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه می‌تواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.

اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروس‌های تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانی‌تری در فضاهای بسته باقی می‌مانند. آنها می‌گویند پای کربن دی اکسید در میان است.

آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول می‌گوید: ما می‌دانستیم که ویروس عامل کووید-19 موسوم به SARS-CoV-2 مانند سایر ویروس‌ها،  از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم، پخش می‌شود، اما این مطالعه نشان‌دهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد و مهم‌تر اینکه چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد.

کربن دی اکسید(CO2) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO2 تأثیر می‌گذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروس‌های تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO2 به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.

در اینجا ما باید کمی عمیق‌تر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء می‌گیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بی‌کربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بی‌کربنات به گاز CO2 تغییر می‌کند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO2 در محیط قرار می‌گیرد.

از آنجایی که تصور می‌شود PH محرک عفونت‌پذیری ویروس‌های معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی می‌کنند که آیا غلظت CO2 محیط بر پایداری ویروس‌های موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

در شرایط همه‌گیری کووید-19 از مانیتورهای سنجش CO2 برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود 400 قسمت در میلیون(ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین 400 تا 1000 ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO2 می‌تواند از 2000 ppm بیشتر شود و در محیط‌های شلوغ‌تر از 5000 ppm بالاتر رود.

پژوهشگران با تغییر غلظت CO2 در هوا بین 400 ppm و 6500 ppm، ارتباط بین غلظت CO2 و مدت زمانی که ویروس‌های موجود در هوا عفونی می‌مانند را تأیید کردند.

در مقایسه با CO2 معمولی جو که حدود 500 ppm است، افزایش متوسط در CO2 از 400 ppm به 800 ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویه‌های ویروس SARS-CoV-2 از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایت‌پذیری بین 800 و 6500 ppm مشاهده نشد.

افزایش غلظت CO2 عمیقاً بر سرایت‌پذیری SARS-CoV-2 در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید 3000 ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروس‌ها پس از 40 دقیقه تقریباً 10 برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.

هادرل می‌گوید: این رابطه روشن می‌کند که چرا رویدادهای اَبَرپخش‌کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-2 احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO2 هنگامی که با قطرات برهمکنش می‌کند مانند یک اسید عمل می‌کند. این باعث می‌شود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.

خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.

هادرل می‌گوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج می‌کند و هم باعث می‌شود قطرات هواپخش برای ویروس سمی‌تر شوند.

با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO2 جو که دانشمندان اقلیم پیش‌بینی می‌کنند در دهه‌های آینده به بیش از 550 ppm افزایش یابد، پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها پیامدهای گسترده‌تری دارد.

هادرل می‌گوید: بنابراین، این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌تری نه تنها در درک ما از انتقال ویروس‌های تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همه‌گیری‌های آینده را تشدید کند، دارد.

وی افزود: داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO2 در جو می‌تواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام